Zanzabar
Door: Pietie Visser
Blijf op de hoogte en volg Pietie
10 December 2014 | Nederland, Culemborg
Zanzibar
Vanuit de airco stap ik naar buiten het is rond 9 uur en alweer heel warm. Het heeft vannacht hard geregend. Het wegdek staat in de kuilen onder water, we springen zo goed als het gaat met een grote rugzak op je rug van stoep naar stoep.
In de wachtkamer van de boot richting Stonetown, Zanzibar is het heel druk. Overal mensen, donkere mensen in gekleurde gewaden met reistassen op hun hoofd. Bonte plastictassen boordevol spullen. Jonge moeders met 4,5 kinderen en een klein kindje op hun rug. Ook kleine Moslim meisjes dragen sluiers en lange jurken. Onder de grote donkere sluiers van de kinderen zie ik gelukkig hier en daar een prinsesjurk met kant en glitter.
We moeten lang wachten, ik kan hier uren kijken en zie ineens een
lampenkapjes familie. Vrouwen die op lampenkapjes of pinguïns lijken, ze dragen gele en witte sluiers over hun hoofd en dan vastgemaakt onder hun kin en dan tot bijna op de grond. Ze zijn heel rond. Ineens haalt een lampenkapje een kind en een grote tas onder haar sluier vandaan. De tas zet ze op haar hoofd het kind verdwijnt weer onder de mysterieuzere bergen gele stof.
Wanneer we op de kade in Stonetown stappen valt er een bui een regengordijn van warm water, je kunt geen hand voor ogen zien. De mensen vluchten voor het water onder allerlei afdakjes.
Daar is de taxi die ons naar Mango Beachhouse, Jambiani. Lisa de eigenaar van het Beachhouse eigenlijk een Duitse versie van Brigitte Bardot, maar dan iets jonger met kattenogen, 3 honden en 20 aanloopkatten, vegetarisch, overal bruin en gekleed in zeer luchtige zwemkleding verwelkomt ons. We krijgen zwarte koffie en heerlijke omeletten. Gemaakt door haar hele mooie Afrikaanse man Guido, wel met 2de vrouw en kinderen, die later een uitstekende kok blijkt te zijn.
Het strand is echt wit, net van dat witte vogelzand en de zee is azuurblauw. Het bestaat echt niet alleen in een folders. Overal liggen schelpen die je bij ons op van die Xenos doosjes vind met wanneer je de deksel opendoet zo’n danseresje opspringt. Het zeewater biedt uiteindelijk verkoeling en is op dat moment 25 graden, heerlijk.
Vanuit de airco stap ik naar buiten het is rond 9 uur en alweer heel warm. Het heeft vannacht hard geregend. Het wegdek staat in de kuilen onder water, we springen zo goed als het gaat met een grote rugzak op je rug van stoep naar stoep.
In de wachtkamer van de boot richting Stonetown, Zanzibar is het heel druk. Overal mensen, donkere mensen in gekleurde gewaden met reistassen op hun hoofd. Bonte plastictassen boordevol spullen. Jonge moeders met 4,5 kinderen en een klein kindje op hun rug. Ook kleine Moslim meisjes dragen sluiers en lange jurken. Onder de grote donkere sluiers van de kinderen zie ik gelukkig hier en daar een prinsesjurk met kant en glitter.
We moeten lang wachten, ik kan hier uren kijken en zie ineens een
lampenkapjes familie. Vrouwen die op lampenkapjes of pinguïns lijken, ze dragen gele en witte sluiers over hun hoofd en dan vastgemaakt onder hun kin en dan tot bijna op de grond. Ze zijn heel rond. Ineens haalt een lampenkapje een kind en een grote tas onder haar sluier vandaan. De tas zet ze op haar hoofd het kind verdwijnt weer onder de mysterieuzere bergen gele stof.
Wanneer we op de kade in Stonetown stappen valt er een bui een regengordijn van warm water, je kunt geen hand voor ogen zien. De mensen vluchten voor het water onder allerlei afdakjes.
Daar is de taxi die ons naar Mango Beachhouse, Jambiani. Lisa de eigenaar van het Beachhouse eigenlijk een Duitse versie van Brigitte Bardot, maar dan iets jonger met kattenogen, 3 honden en 20 aanloopkatten, vegetarisch, overal bruin en gekleed in zeer luchtige zwemkleding verwelkomt ons. We krijgen zwarte koffie en heerlijke omeletten. Gemaakt door haar hele mooie Afrikaanse man Guido, wel met 2de vrouw en kinderen, die later een uitstekende kok blijkt te zijn.
Het strand is echt wit, net van dat witte vogelzand en de zee is azuurblauw. Het bestaat echt niet alleen in een folders. Overal liggen schelpen die je bij ons op van die Xenos doosjes vind met wanneer je de deksel opendoet zo’n danseresje opspringt. Het zeewater biedt uiteindelijk verkoeling en is op dat moment 25 graden, heerlijk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
