Feesten…

Echt waanzinnige draperieën en gordijnen in wit, geel, azuurblauw en roze hangen voor op het podium. De eregasten zitten doodstil en wat wit weggetrokken bedolven onder de bombastische versieringen. Het is feest, 2 kinderen hebben hun communie gedaan en dat moet gevierd worden.
Voor het podium staan allerlei gekleurde plastic stoelen waarop de genodigden zitten het is een bijzonder gezelschap. Oudooms en tantes, kleine kinderen, tantes en vaders en moeders wanneer die nog in leven zijn.

Eigenlijk ben ik net 10 minuten geleden vanuit Arusha, in een busje waar 8 mensen inpassen, maar nu 12 en 5 kinderen aangekomen in Mto wa Mbu, Arusha Region. Bram is achtergebleven in Arusha. Hij gaat een walksafari doen in the Crater Highlands. Vergezeld van een gids, een kok met keuken en tenten……terwijl ik voor het kinderproject Sarakasi (opgericht door Elza) ga werken.

Mama Flora de gastvrouw van het communiefeest heet ons hartelijk welkom. Miriam de coördinator van het kinderproject en ik mogen plaats nemen op een van de zetels, dan zie ik ook in vogelvlucht een aantal andere medewerkers van Sarakasi. Er volgen een aantal toespraken, gebeden en gezangen allemaal in het Swahili. Ruim 2 uur met daarvoor de reis van 3 uur hier naar toe, heb ik eigenlijk best dorst gekregen.
De feesttent is in de buitenlucht en behoorlijk stoffig en ook in de zon
Is het behoorlijk warm.

Mijn tong plakt aan mijn gehemelte ik volg de ceremonie niet meer en kan alleen maar denken aan koud water. Een pauze inlassen voor een toilet bezoek heeft geen zin, het water hier is niet drinkbaar. Mijn lippen smaken ook droog en mijn tong is inmiddels schuurpapier. ‘Zo meteen gaan we nog even naar een ander feest’, fluistert Mirjam van Sarakasi.
‘Ik wil graag wat drink…’. ‘Sttt…, ze gaan weer bidden’, sist Mirjam terug.

Af en toe kijk ik op mijn mobiel. Ik heb geen bereik maar wel de tijd. Er kruipt nog een uur voorbij. Dan ineens worden overal plastic emmers vol met eten vandaan gehaald en is er voor de heel feestzaal een kratje frisdrank. Ik probeer zogenaamd langzaam maar zeer gestaag het eten te vermijden maar krijg ondertussen toch een vreeslijk groot bord eten opgeschept 5 zoete aardappels, twee soorten rijst en een stuk bot met zeen. Het blijkt een hele taaie koe. ‘Cola, yes please’. Ik drink mij flesje achter elkaar op en frommel het kartonnen bord met eten op een overvolle tafel.

‘Kom je, het volgende feest wacht’. In een grote witte auto nog feestelijk versierd terwijl de strikken toch al wat slap hangen. Rijden we met 9 vrouwen naar het volgende feest. Mijn bil zit half in het deurportaal, het is even doorbijten. Het volgende feest schijnt niet ver te zijn.

‘Ook een communiefeest’, zegt Mirjam. Ik slik even….